1 Ocak 2013 Salı

KENDİMİ KANITLAMA ÇABALARIM

             18 yaşındaydım..Ailemle kavgalı olduğum için son bir kaç aydır tek kuruş almamıştım babamdan ama resmen meteliğe kurşun atıyordum. Kız arkadaşımla da devamlı kavga ediyorduk. İkimizin de parası olmadığı için bostanlıda sahile gidip orda şarap içiyorduk akşamları.Zaman böyle geçerken okul bitti. Zaten kavgalı olduğum kız arkadasımdan da sıklımıstım biraz farklılığın iyi gelebileceğini düşünüp Fethiye'ye gtimeye karar verdim. Orda Burak vardı onun yanına gidecektim bir kaç gün oralarda takılıp iş bulurdum kendime diye düşünüyordum ama cebimde Fethiye'ye gidecek otobüs parası bile yoktu. Gururumdan da gidip babamdan  isteyemezdim. Yakın bi arkadaşımdan 100 lira borç alıp bavulumu hazırlamaya başladım. Aileme de ben 3 ay yokum yaz sonuna kadar beni beklemeyin ben çalışçam Fethiyede dedim.
              Fethiyeye varınca elde kocaman bi bavulla Burak'ı aramaya koyuldum. Elimde bavulla memleketten gelen sezonluk işçiler gibi hissediyordum kendimi. Burak beni bi otele yerleştirdi günlüğü 20 lira olan çok harabe bir yerdi burası. Tavan arası bi yere göre 20 lira bile çoktu burası için .Çok küçük bir yerdi kendi evimdeki odam bunun 3 katı falan olmalıydı sanırım. Banyoda ayakta durduğumda kafam tavana değiyordu zaten deli gibi de rutubet kokuyordu. Geceleri tavanda farelerin ayak sesleri geliyordu. Başlarda pek umursamıyordum nasılsa iyi bir iş bulup güzel bir pansiyona geçerim diye düşünüyordum ama işler hiç te umduğum gibi gitmedi.
              4.günün sabahı cebimde kahvaltı yapacak paramın bile kalmadığını fark ettim. Burası İzmirden bile pahalı bir yerdi,odanın parasını vermem gerekiyordu ve hala da iş bulamamıştım. İyi derece de ingilizce konuştuğumu düşünüyordum böylesine turistik bir yerde rahatlıkla çalışacağımı düşünmüştüm lakin bütün işyerlerini doğudan gelmiş tipler doldurmuştu ve kimse işe acemi birini almak ta istemiyordu.
              Fethiyeye geleli 1 hafta olmuştu otel sahibi bana iş bulana kadar otelde kredi açmıştı borcum gün ve gün artıyordu adama.Aksine burak tan aldığım 60 lira borç para da bitmek üzereydi.Gayet umutsuz görünüyordu herşey.İzmire dönmek istedmiyordum gerekirse açlıktan ölürüm ama eve gidip "ben Fethiyede yapamadım" diyemezdim babama. Kafamda bunları düşünürken otel sahibi beni çağırdı yanına ve bir adamla tanıştırdı. Adam İngilizdi ve seyehat acentesi sahibiydi. Beni işe alabileceğini söyledi.Çok sevindim ve hemen işe başladım o gün.İş aslında kolay gözüküyordu ingiliz turistlere bölgede yapılan turları satacak ve komisyon alıcaktım. Yanımda da bir ingiliz kadın çalısıyordu ondan da işin püf noktalarını öğrenmeye çalışıyordum ama kadın aksine bana çok ters davranıyordu,bende idare ediyordum.
                İşe başlayalı 2 hafta olmasına rağmen cebimde 30 lira para vardı. Kazandığım anca günlük yemek ve otel masraflarına yetiyordu. Kaldı ki daha Burak'a ve otele olan eski borçlarımı bile ödeyememiştim. Bu iş sandığımdan da zordu ve bu ingiliz kadın benim burda para kazanmamı önlemek için elinden geleni yapıyordu.
                Sonra bir gün İzmirden bir arkadaşıma rastladım. Çok şaşırmıstım evden kilometrelerce uzak bir yerde tanıdık birini görmeye. Bana dayısının burda seyehat acentesi olduğunu ve orda çalışmamı sağlayabileceğini söyledi.Bende hemen kabul ettim. Ufak bir mülakattan sonra işe başladım. Fethiyeye geleli 1  ay olmuştu, cebimde 10 liram vardı ve ben yeni yere ısınmaya çalısıyordum.Sezonun bitmesine 2 ay vardı bu benim için son şanstı.
             Burda şansım yaver gitti kısa zamanda işi kaptım ve para kazanmaya başladım.Önce burak'a olan borcumu ödedim, sonra otele olan borcumu ödeyip otelden ayrıldım.Şu anki patronumun pansiyonu vardı ve orda ücretsiz kalmam için bana izin vermişti.( adam acımış olmalı ki gel bizim pansiyona geç dedi ) kalan son 2 ay çok eğlenceli geçti.Yeni dostluklar,yeni insanlar ve para.
             Eylülün sonuna gelince işten çıkışımı aldım.Patrona ve arkadaşlarıma teker teker  teşekkür ettim. Bir sonraki sene de burda çalışmam için patron ufak bir prim vermişti.Bu hoşuma gitti zaten yine buraya gelmeyi istiyordum. Dövizlerimi bankada bozdurdum ve hesabıma yatırdIm. Hesabımda 3000 liranın üstünde para vardı. Garaja gidip izmir otobüsüyle eve geldim.
            Özlemiştim ailemi 3 ay görmemiştim onları. Bütün o kırgınıklar yok olmmuştu resmen. Hesabımda 3000 lira olduğunu babama söyleyince benimle gurur duymuştu.Belki de bütün çabalarım onun benimle gurur duyması içindi..



1 yorum:

  1. para kazanmak ve hayatın zorlukları adına güzel bir hikaye.insanlar fethiyeye genelde tatile giderler dışarıdan her şey güzeldir.Ama orada para kazanmaya çalışmak evde açlıktan ölümü beklemekten daha acı ve zordur.Bunu en iyi ben bilirim.can tekin'e teşekkür ediyor ve diğer anılarını da paylaşmasını diliyorum

    YanıtlaSil